Adres: 36-047 Racławówka 132
Telefon: (17) 862-30-91

Od grudnia 2002 r. przez 4 miesiące Schronisko dla bezdomnych kobiet funkcjonowało w Rzeszowie przy ul. Piłsudskiego 8-10. Pierwsze miesiące działania placówki pokazały, że zapotrzebowanie na tego typu pomoc jest bardzo duże. Zgłaszają się do nas kobiety (bezdomne, ulegające przemocy w rodzinie, uzależnione od alkoholu) nie tylko z Rzeszowa, lecz również z okolicznych miejscowości województwa podkarpackiego. W miarę upływu czasu okazało się, że zapotrzebowanie na świadczone przez Schronisko usługi znacznie przekroczyło nasze oczekiwania i możliwości lokalowe. Przez szereg tygodni Zarząd Rzeszowskiego Towarzystwa Pomocy im. św. Brata Alberta czynił starania, aby pozyskać większy budynek dla Schroniska dla bezdomnych kobiet.

W wyniku rozmów prowadzonych z Gminą Boguchwała i mieszkańcami Racławówki podpisaliśmy umowę użyczenia (na 30 lat) dla naszego Towarzystwa obiektu po przedsiębiorstwie MODEXTRA, który znajduje się w Racławówce. Budynek ten wymagał remontu oraz przystosowania do potrzeb Schroniska dla bezdomnych kobiet. Wielkością swoją gwarantował, że może spełniać (tak jak Schronisko męskie w Rzeszowie) zadania Schroniska dyżurnego dla województwa podkarpackiego. Remont rozpoczęto w 2005r. a ukończono z końcem 2006r. Koszt remontu 1 200 000,00 zł (milion dwieście tysięcy zł). Środki pozyskaliśmy z dotacji rządowych i samorządowych oraz ok. 500 000,00 zł ze środków własnych i pracy podopiecznych.

23 grudnia 2006 r. oficjalnie otwarto nową placówkę w miejscowości Racławówka na terenie gminy Boguchwała. Uroczystość odbyła się z udziałem Biskupa Rzeszowskiego Kazimierza Górnego, władz wojewódzkich, rzeszowskich władz miejskich i władz gminy Boguchwała. Od tej pory Schronisko, do którego mieszkanki przeprowadziły się 2 stycznia 2007 r., dysponuje 50 miejscami noclegowymi.

Celem Schroniska jest niesienie pomocy kobietom bezdomnym, ubogim, samotnym i uzależnionym w duchu Patrona św. Brata Alberta. Zadania placówki wypływają z konkretnych potrzeb ludzi, bez względu na ich wyznanie, światopogląd, narodowość, rasę czy przekonania polityczne. Kierunkiem docelowym działalności Schroniska jest usamodzielnienie się mieszkanek. Dla mieszkanek Schroniska prowadzona jest m.in. działalność resocjalizacyjna i wychowawczo-oświatowa polegająca na kierowaniu kobiet na terapię uzależnień, leczenie odwykowe, zachęcanie do uczestnictwa w czwartkowych spotkaniach Klubu Albertyńskiego, organizowanie zajęć rękodzielnictwa, udzielaniu wsparcia duchowego (rekolekcje, pielgrzymki). Należy z satysfakcją stwierdzić, bardzo dobre przygotowanie wszystkich pracowników, ich zaangażowanie oraz mądre kierowanie Schroniskiem, dzięki któremu panuje tam atmosfera zrozumienia i wzajemnej życzliwości. Schronisko to jest naszą wizytówką w Polsce. W chwili obecnej w Schronisku przebywa około 20 osób i liczba ta stale rośnie.

Od 2019 roku schronisko dla kobiet w Racławówce pełni funkcję schroniska z usługami opiekuńczymi. Schroniska takie mają za zadanie:

1. umożliwienie prawidłowego funkcjonowania osobom bezdomnym z niepełnosprawnością (osobom wymagającym pomocy osób trzecich, a niewymagających umieszczenia w zakładzie opiekuńczo leczniczym lub domu pomocy społecznej);
2. umożliwienie powrotu do zdrowia poprzez monitorowanie systematycznego zażywania leków, wizyt lekarskich, zmiany opatrunków;
3. zwiększenie komfortu, przestrzeni mieszkalnej, swobody przebywania w grupie, zapewnienie intymności poprzez umieszczenie osoby w wydzielonej sali mieszkalnej;
4. zapewnienie regularnych posiłków, w razie potrzeby donoszenie do łóżka i pomoc w spożyciu;
5. zapewnienie odpowiedniego, specjalistycznego sprzętu ułatwiającego prawidłowe funkcjonowanie, takiego jak łóżka ortopedyczne, wózki inwalidzkie, chodziki, balkoniki itp.;
6. aktywizowanie podopiecznych do regularnego dbania o swoje zdrowie;
7. regularną kontrolę stanu higienicznego odzieży podopiecznych i w razie potrzeby jej wymianę;
8. zapewnienie sanitariatów umożliwiających stały dostęp do bieżącej ciepłej i zimnej wody oraz gwarantujących możliwość przeprowadzenia zabiegów higienicznych;
9. zapewnienie zajęć rehabilitacyjnych i aktywizacyjnych ukierunkowanych na wzmacnianie aktywności fizycznej poprzez kształtowanie umiejętności samodzielnego poruszania się w miarę indywidualnych możliwości;
10. rozwijanie umiejętności zaspokajania własnych potrzeb oraz rozwiązywania problemów poprzez stały nadzór i indywidualną rozmowę z podopiecznymi.